Σε ηλικία 91 ετών έφυγε από τη ζωή ο Μπάμπης Κράλιοβιτς. Την είδηση για τον θάνατό του έκανε γνωστή ο Σπύρος Μπιμπίλας ενώ σπαρακτικό είναι το «αντίο» του Μάρκου Σεφερλή.
«Έφυγε σήμερα από την ζωή στα 91 του ένας από τους πιο αγαπημένους μας θεατρικούς παραγωγούς , που ξεκίνησε από ηθοποιός και που με πολύ μεγάλο σεβασμό υπηρέτησε το θέατρο από όλα τα πόστα… Ένας χαρούμενος άνθρωπος γεμάτος ζωή, γεμάτος αγάπη για τους ηθοποιούς που ακόμα κι αν κάποια στιγμή σε κάτι διαφωνούσαμε την επόμενη ήμασταν πάλι αγαπημένοι φίλοι…
Ποτέ δεν θα ξεχάσουμε τις συνεργασίες μας, τις υπέροχες γιορτές που διοργάνωνε για τους φίλους του και τις ατέλειωτες παραστάσεις που υπηρέτησε σαν θεατρικός παραγωγός. Θα θυμάμαι πάντα τη φιλία μας που ξεκίνησε από τα χειμερινά μπάνια…
Αγαπημένε Μπάμπη Κράλιοβιτς καλό σου ταξίδι…Η οικογένεια θα ανακοινώσει σύντομα τόπο και χρόνο της νεκρώσιμης ακολουθίας και ζητεί αντί στεφάνων στην μνήμη του, να κατατεθούν χρήματα στο ΤΑΣΕΗ», έγραψε ο Σπύρος Μπιμπίλας.
Η ανάρτηση του Μάρκου Σεφερλή
«Μπάμπης Κράλιοβιτς! Ο θεατρικός παραγωγός που μ’ εμπιστεύτηκε στα πρώτα μου βήματα, δίνοντάς μου την ευκαιρία να παίξω σε δύο παραγωγές του που έκαναν τεράστια επιτυχία στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ στον Πειραιά και παραχωρώντας μου αργότερα – όταν έγινα πια κι εγώ παραγωγός – το θέατρο ΑΚΑΔΗΜΟΣ για δύο σεζόν. Χαιρόταν για την επιτυχία μου σαν μικρό παιδί! Κάθε βράδυ, με το που γέμιζε το θέατρο ασφυκτικά, έπαιρνε τηλέφωνο τους άλλους παραγωγούς και φώναζε: «Μου ξεχείλωσε το θέατρο!». Ένας άνθρωπος πάντα αισιόδοξος, πάντα χαμογελαστός, γεμάτος ενέργεια, που στη μετέδιδε και σ’ έκανε να πηγαίνεις στο θέατρο με χαρά, να διασκεδάσεις τον κόσμο και όχι γιατί έπρεπε απλά να πας! Ένας παραγωγός, που έκανε όλη τη θεατρική ομάδα που είχε κάθε σεζόν μια οικογένεια, διοργανώνοντας στο σπίτι του πάρτι, βραδιές ΚΑΡΑΟΚΕ με πολύ – πολύ γέλιο, αλλά κυρίως με πολλή – πολλή αγάπη! Τον συνάντησα πέρυσι στον δρόμο – στα 90 του – και ήταν ο ίδιος Μπάμπης που γνώρισα το 1998. Ο ίδιος ακριβώς! Και σε διάθεση και σε εμφάνιση! Δεν φαντάστηκα ποτέ ότι θ’ ακούσω τόσο σύντομα αυτή τη θλιβερή είδηση! Ο χρόνος όμως είναι σκληρός και αδυσώπητος! Έτσι λοιπόν θα σε θυμάμαι Μπάμπη μου! Χαρούμενο και χαμογελαστό! Σ’ ευχαριστώ για όλα! Πίστεψες σε μένα και ξέρω ότι σε δικαίωσα! Σε έκανα περήφανο με την πορεία μου! Και το ξέρω, γιατί διαλαλούσες παντού πόσο πολύ με αγαπούσες και πόσο πολύ χαιρόσουν για την επιτυχία μου! Το ίδιο σ’ αγαπούσα κι εγώ και διαλαλούσα κι εγώ παντού ότι σου οφείλω πολλά! Καλό σου ταξίδι! Υ.Γ. Τζούλια μου, να είσαι καλά και να θυμάσαι αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο! Αυτόν τον σπουδαίο θεατράνθρωπο!»
