Ώρες αγωνίας πέρασε η οικογένεια τετράχρονου , στο Καστελόριζο , όταν το μικρό παιδί , μετά από ατύχημα στο χέρι , βρέθηκε να τυγχάνει ιατρικής περίθαλψης στην Τουρκία , γιατί στη Ρόδο δεν σήκωναν το τηλέφωνο.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο 4χρονος έκλεισε το χέρι του , σε μία σιδερένια πόρτα , με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά στο δάκτυλο.Το παιδί μεταφέρθηκε από τους γονείς του , στο κέντρο Υγείας του Καστελόριζου, όπου εκεί δύο αγροτικοί ιατροί σταματήσαν την αιμορραγία και προσπαθούσαν για παραπάνω από μισή ώρα να επικοινωνήσουν με το νοσοκομείο της Ρόδου, καθώς έκριναν οι γιατροί ότι έπρεπε να μεταφερθεί το παιδί σε νοσοκομείο.
Ο πατέρας του παιδιού, Χρήστος Δούλος, μίλησε στην “Κοινωνία Ώρα MEGA”. “Το παιδί πήγε να ανοίξει μία πόρτα ενός μαγαζιού κι έτσι όπως πήγε να περάσει φύσηξε ένας αέρας δυνατός κι έκλεισε την πόρτα κι έπιασε του παιδιού το δαχτυλάκι στην κάσα κι είχε ως αποτέλεσμα να σχίσει μπροστά στο νύχι και λίγο πιο πίσω το δαχτυλάκι του κι είχε ανοίξει πάρα πολύ άσχημα το τραύμα.
Μετά κατευθυνθήκαμε κατευθείαν στο ιατρείο, τους ευχαριστώ πάρα πολύ, γιατί γενναία προσπάθεια, σταματήσανε πάρα πολύ γρήγορα την αιμορραγία του παιδιού. Στο διάστημα καλούσανε τα παιδιά οι γιατροί μας εδώ, στη Ρόδο το νοσοκομείο για να ειδοποιηθεί το ΕΚΑΒ για να σηκωθεί κάποιο ελικόπτερο. Για 12 με 20 λεπτά σίγουρα δεν σήκωναν το τηλέφωνο, μετά πέρασε η ώρα πήγαμε στο μισάωρο, εκεί είχα αγχωθεί λίγο γιατί παλιότερα είχα ένα περιστατικό με τον αδελφό μου, το ελικόπτερο έκανε 4 ώρες κι είχα αυτό στο μυαλό μου.
Έβλεπα το δαχτυλάκι του παιδιού μου να κρέμεται, η πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό ήταν να μεταφερθώ στην Τουρκία απέναντι, γιατί είναι πάρα πολύ γρήγορα είναι 15 με 20λεπτά. Όσο δεν σήκωναν τα τηλέφωνα είπα του γιατρού ”εγώ θα πάρω το παιδί μου και θα φύγω”, λέει ”αυτό δεν γίνεται”, ”δεν με ενδιαφέρει”, του λέω”.
Και συμπλήρωσε ο πατέρας του παιδιού: “Ειδοποιήθηκε άμεσα το ΕΚΑΒ της Τουρκίας. Άμεσα έγινε η μεταφορά του παιδιού, μέσα σε 8- 10 λεπτά ήμασταν στο νοσοκομείο του Κας με συνοδεία του ασθενοφόρου με την αστυνομία. Είδαν ότι το τραύμα ήταν πάρα πολύ σοβαρό. Πάμε στο νοσοκομείο της Αττάλειας, βλέπουν το παιδί, όπως κι εκεί δεν είχε γιατρό της ειδικότητας. Τελικά πήραμε άλλη κλινική τηλέφωνο και φτιάξαμε το τραύμα του παιδιού.
Εδώ στο Καστελόριζο, σίγουρα έχουμε ανάγκη από έναν γιατρό Γενικής Ιατρικής. Μας είπαν ότι είχαν χαλάσει τα τηλέφωνα στη Ρόδο στο νοσοκομείο. Εμείς λέμε το ”Πιστεύω” και το ”Πάτερ Ημών” κάθε μέρα για να μην πάθουμε κάτι. Εγώ δεν είμαι φορολογούμενος πολίτης; Δεν πληρώνω την ασφάλεια του παιδιού μου; Είναι ντροπή. Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου την Τουρκία, μόνο αυτό έχω να πω”.