Οι άνθρωποι κυριολεκτικά λάμπουν από υγεία, και τώρα μία νέα μελέτη διαπιστώνει πως το ανθρώπινο σώμα εκπέμπει ένα εξαιρετικά αμυδρό φως που σβήνει όταν πεθαίνουμε.
Ένα νέο πείραμα σε ποντίκια και φυτά, από το Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι και το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας του Καναδά, διαπίστωσε ότι και οι δύο μορφές ζωής παρουσιάζουν φυσικές ενδείξεις ενός απόκοσμου “βιοφωτονίου”.
Τα βιοφωτόνια, ή αλλιώς εξαιρετικά ασθενή φωτόνια, είναι μικροσκοπικά σωματίδια φωτός που εκπέμπονται από ζωντανούς οργανισμούς.
Όμως αυτό το φως – το οποίο είναι τόσο αμυδρό που δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό με γυμνό μάτι – σβήνει κάτω από ακραίο στρες ή θάνατο, υποστήριξε ο φυσικός του Πανεπιστημίου του Κάλγκαρι Vahid Salari και η ομάδα του.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να συλλάβουν τα βιοφωτόνια που εκπέμπονται από κύτταρα ποντικιών πριν και μετά το θάνατο στην ορατή ζώνη του φωτός. Υπήρξε σημαντική διαφορά στον αριθμό αυτών των φωτονίων κατά την περίοδο πριν και μετά την ευθανασία των ποντικών.
Η μελέτη διεξήχθη επίσης σε φυτά με παρόμοια αποτελέσματα.
Η καταπόνηση των φυτών έδειξε ισχυρές ενδείξεις ότι τα αντιδραστικά είδη οξυγόνου θα μπορούσαν πράγματι να βρίσκονται πίσω από την απαλή λάμψη.
“Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι τα τραυματισμένα μέρη σε όλα τα φύλλα ήταν σημαντικά φωτεινότερα από τα μη τραυματισμένα μέρη των φύλλων και κατά τη διάρκεια των 16 ωρών απεικόνισης”, γράφουν οι ερευνητές στην έκθεσή τους.
Μια ξεχωριστή μελέτη του 2009 έδειξε επίσης ότι οι άνθρωποι είναι βιοφωτεινοί.
“Το ανθρώπινο σώμα κυριολεκτικά λάμπει”, έγραψαν τότε οι συγγραφείς της μελέτης.
“Η ένταση του φωτός που εκπέμπει το σώμα είναι 1000 φορές χαμηλότερη από την ευαισθησία των γυμνών μας ματιών”.
Ο Salari και η ομάδα του πιστεύουν ότι η δυνατότητα παρακολούθησης αυτής της υγιούς λάμψης θα μπορούσε τελικά να προσφέρει στους ειδικούς γιατρούς ένα ισχυρό, μη επεμβατικό εργαλείο έρευνας ή διάγνωσης.
Θα μπορούσε να προσφέρει έναν νέο τρόπο για την εξ αποστάσεως παρακολούθηση της καταπόνησης μεμονωμένων ιστών σε ολόκληρους ανθρώπινους ή ζωικούς ασθενείς.
Εναλλακτικά, θα μπορούσε να λειτουργήσει ακόμη και μεταξύ καλλιεργειών ή βακτηριακών δειγμάτων.