Ας πάρουμε τα δεδομένα για νιοστή έκτη φορά: η ανθρωπότητα, μετά από περισσότερο από έναν χρόνο που δέχεται το ανηλεές σφυροκόπημα του κορωνοϊού, έχει πλέον στα χέρια της ένα ισχυρότατο «αντίδοτο», που αναμένεται να κάνει, σε βάθος χρόνου, τη διαφορά.
Αναφερόμαστε φυσικά στα εμβόλια, τα οποία είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά (υπό την έννοια πως «ρίχνουν» τα κρούσματα, περιορίζουν δραστικά τον αριθμό των διασωληνωμένων αλλά και των θανάτων)- και αυτό είναι κάτι που φαίνεται εύκολα, φερ’ ειπείν, από τα νούμερα που «γράφει» το Ισραήλ τους τελευταίους 2 μήνες.
Ωστόσο (ή, ενδεχομένως, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να γίνει κατανοητό αυτό να πρέπει να γραφτεί με κεφαλαία: ΩΣΤΟΣΟ) αυτό δεν σημαίνει πως ξεμπερδέψαμε με την πανδημία. Μπορεί η ταχύτητα με την οποία γίνονται, πια, οι εμβολιασμοί στη χώρα μας να έχει αυξηθεί, μπορεί ολοένα και περισσότερες ηλικιακές ομάδες να προσέρχονται στα εμβολιαστικά κέντρα, μπορεί να υπάρχει μια συγκρατημένη αισιοδοξία για την ομαλοποίηση της κατάστασης, αλλά ο ιός είναι εδώ και συνεχίζει να διασπείρεται στην κοινωνία.
Αυτό αποδεικνύεται, δυστυχώς, για ακόμα μία φορά στη χώρα μας «μέσω» της Κέρκυρας. Τι συνέβη στο όμορφη νησί του Ιονίου;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: το Μεγάλο Σάββατο η Κέρκυρα «σείστηκε», καθώς χιλιάδες κόσμου (όπως συνέβαινε, δηλαδή, την εποχή της… κανονικότητας) βγήκαν στους δρόμους και, μοιραία, επήλθε συνωστισμός, προκειμένου να τιμήσουν το έθιμο των «μπότηδων».
Τι είναι οι «μπότηδες» και γιατί τους γιορτάζουν στο νησί; Καλή ερώτηση: πρόκειται για μεγάλα ή μικρά κεραμικά, βαμμένα κατακκόκινα δοχεία, γεμάτα νερό, με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι, που είναι δεμένα με κόκκινες κορδέλες.
Σκοπός τους είναι να «σκάσουν» στο έδαφος και να γίνουν χίλια κομμάτια, αυτά τα κομματάκια θα πάρουν πολλοί στο σπίτι τους για να τα κρατήσουν ως φυλακτό ή καλοτυχία.
Στόχος του ιδιαίτερου αυτού εθίμου είναι να φύγουν τα μοχθηρά πνεύματα από την περιοχή και να γιορταστεί η Ανάσταση του Κυρίου και η νίκη του επί του Άδη.
Το έθιμο σαν έθιμο είναι υπέροχο και τα πάντα θα ήταν ακόμα πιο… υπέροχα, αν δεν υπήρχε ένας μικρός αστερίσκος σε μέγεθος άυλου δεινόσαυρου: έχουμε πανδημία.
Ο κόσμος- ο οποίος, ναι, κουράστηκε αφάνταστα από το ατέρμονο lockdown και ψάχνει, εν πολλοίς δικαίως, τρόπο να «ξεδώσει», αλλά να… έχουμε πανδημία- συνωστίστηκε σε πρωτοφανή βαθμό αν σκεφτούμε την παρουσία του κορωνοϊού και, όπως ήταν αναμενόμενο, τ’ αποτελέσματα τα βλέπουμε τώρα, 15 περίπου ημέρες μετά.
Το Πάσχα και οι «μπότηδες» έφεραν την Κέρκυρα στο κόκκινο, καθώς υπήρξε έξαρση νέων μολύνσεων, με το RT (τον δείκτη μεταδοτικότητας, δηλαδή) να είναι στην περιοχή μεγαλύτερος από το 0.83 που είναι ο μέσος όρος στην υπόλοιπη χώρα.
Οι λοιμωξιολόγοι στη σημερινή τους ενημέρωση έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου και εξέφρασαν γι’ ακόμα μία φορά την ανησυχία τους, καθώς την ώρα που επιχειρούνται βήματα μπροστά, δεν υπάρχει περιθώρια για αντίστοιχα προς τα πίσω.
Ναι, το είπαμε και νωρίτερα και θα το ξαναπούμε: ο, αφόρητα πιεσμένος πλέον, κόσμος αναζητεί διεξόδους προσωπικής «διαφυγής» και επιζητά εναγωνίως την κοινωνικοποίηση που τόσο βίαια στερήθηκε τον τελευταίο 1.5 σχεδόν χρόνο. Κατανοητό απολύτως.
Στον αντίποδα, όμως, εικόνες σαν αυτές στην Κέρκυρα «μεταφράζονται» στο εγγύς, μάλιστα, μέλλον με περισσότερα κρούσματα, περισσότερα άτομα στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και, που να πάρει, περισσότερους θανάτους «χρεωμένους» στον covid.
Ας κάνουμε ένα τελευταίο κουράγιο και ας είμαστε, όσο μπορούμε, εγκρατείς.
Τώρα που αρχίζει πραγματικά να φαίνεται φως στο βάθος του τούνελ, θα ήταν τουλάχιστον βλακώδες να επιμηκύνουμε το ίδιο το τούνελ.
Πηγή:menshouse.gr