Η μαρτυρία της καθαρίστριας του ΟΣΕ, για την κατάσταση που επικρατούσε στο σταθμαρχείο Λάρισας τα βράδια , φέρνει στο φως νέα στοιχεία ,για τον τρόπο που οι εργαζόμενοι ,συμπεριφέρονταν ,στο χώρο εργασίας τους.
Τα πάρτι στο σταθμαρχείο σύμφωνα με τα λεγόμενα της υπαλλήλου καθαριότητας ,δεν ήταν κάτι το ασυνήθιστο.
Οι εργαζόμενοι μαζεύονταν με φίλους τους, έβαζαν μουσική και έπιναν ποτά σύμφωνα με τη μαρτυρία της γυναίκας.
«Εκείνο το βράδυ είχα ρεπό, γιατί βράδυ δουλεύω. Φεύγω από Θεσσαλονίκη με το 63 19:25, είναι αυτό το τρένο δηλαδή, έτσι πάει, και κατεβαίνω στη Λάρισα και μετά κάθομαι εκεί μιάμιση ώρα και περιμένω το 62.
Μαζεύονταν εκεί πέρα το βράδυ, ας πούμε. Μαζεύονταν, έσβηναν τα φώτα, μουσικές, ουίσκι. Πάρτι ας το πούμε. Εγώ τουλάχιστον όταν πήγαινα εκεί πέρα, έβλεπα κάποια πράγματα, γιατί μιλούσα, χαιρετούσα».
Η γυναίκα επίσης ,δίνει κάποια περαιτέρω στοιχεία ,για τον πίνακα του σταθμαρχείου και την επικοινωνία με τους μηχανοδηγούς ,απ’ όσα η ίδια αντιλαμβανόταν.
«Ο πίνακας υπολειτουργούσε και θα το ξαναπώ, πιο πολύ συνεννοούνταν με τα τηλέφωνα, σταθμάρχης με μηχανοδηγό. Εγώ αυτό είχα καταλάβει τόσο καιρό, σας είπα είμαι στην καθαριότητα. Η λειτουργία γίνεται με το τηλέφωνο και υπάρχει και ένα σαν GPS εκεί πέρα μηχανοδηγού με σταθμάρχη.
Δύο χρόνια που είμαι εκεί, πρώτα περνούσε η εμπορική προς Αθήνα από την πρώτη γραμμή της Λάρισας και μετά έφευγε το Intercity 62. Αυτό τώρα πώς έγινε δεν γνωρίζω».